ORIGINAL_ARTICLE
رویکرد اسلامی به هنر و برنامههای درسی هنری در آموزش عالی
این مقاله با روش توصیفی تحلیلی به بررسی مفهوم هنراسلامی، مبانی نظری و اصول تربیتی هنر اسلامی میپردازد و در نهایت با توجه به مبانی تربیتی و دینی الگوی برنامه درسی برای نهادینهسازی رویکرد اسلامی به هنر در آموزش عالی ارائه شده است. نتایج نشان میدهد که هنر محصول تقابل انسان با هستی است. در این میان، هنر اسلامی واجد ویژگی منحصر به فردی است که آن ویژگی حکمتآمیزی آن است. مبناهای نظری هنر اسلامی عبارت است از: انسانشناسی، جامعهشناسی، دینشناسی، معرفتشناسی و روششناسی و مهمترین مبناهای تربیتی هنر اسلامی عبارت است از: خداجویی، عقلانیت، کرامت، هدایتپذیری و مهمترین اصول تربیتی هنر اسلامی شامل اخلاص، کلگرایی، عدالتجویی، حقگرایی، عزت، معنویتگرایی، میزانگرایی و مخالفت با لذتهای نامشروع است. در نهایت نیز عنصرهای هدف، محتوا، روشهای تربیتی، محیط آموزشی و ارزشیابی برنامه درسی هنری با رویکرد اسلامی با محوریت روش، موضوع و مخاطب مبتنی بر مبانی و اصول تربیتی و نظری هنر اسلامی به منظور تحقق هدفهای آرمانی در زمینه دانش، بینش، نگرش، ارزش و توانش تدوین شده است.
https://iej.ihu.ac.ir/article_200918_8b1ff2cadf3c1ae12be12739246df10c.pdf
2016-08-22
9
28
رویکرد اسلامی در هنر؛ آموزش هنر؛ برنامههای درسی؛ هنر اسلامی
آموزش عالی و هنر
ستاره
موسوی
setarehmousavi@gmail.com
1
اصفهان
AUTHOR
محمدرضا
نیلی
m.nili.a@edu.ui.ac.ir
2
اصفهان
LEAD_AUTHOR
احمدرضا
نصر
arnasr@edu.ui.ac.ir
3
اصفهان
AUTHOR
محمد
مسعود
aryasetareh@gmail.com
4
دانشگاه هنر اصفهان
AUTHOR
قرآن کریم.
1
نهج البلاغه.
2
اژدریزاده، حسین (1389). مبانی هستیشناسانه جامعه اسلامی. اسلام و علوم اجتماعی. س2. ش3: 55 تا 84.
3
اسلامی، سیدغلامرضا (1390). هنر اسلامی و نگرش افقی. هنرهای زیبا. ش 48: 5 تا 17.
4
اسلامی، غلامرضا؛ قدسی، مهرنوش (1392). رویکردی اسلامی به طراحی مدل ساختارمند نظام آموزش معماری. کیمیای هنر. س 2. ش 7: 79 تا 92.
5
اکبری، رضا، (1384). ارتباط وجودشناسی و زیباییشناسی در فلسفه ملاصدرا. پژوهشهای فلسفی ـ کلامی. س 7. ش 25: 102 تا 88.
6
آقایی، الهام؛ زاهدی، انسیه؛ علم الهدی، جمیله (1393). شناسایی دلالت های شبکه مفهومی زیبایی در قرآن کریم برای حیطه هدفگذاری برنامهریزی درسی. تربیت اسلامی. س9. ش18: 7 تا 19.
7
آملی، محمود (1379). نفایس الفنون فی عرایس العیون. تهران: کتابفروشی اسلامیه.
8
بختیار نصرآبادی، آمنه؛ بختیار نصرآبادی، حسنعلی؛ انصاری، مریم (1392). تحلیلی بر مؤلفههای زیبایی شناختی در معماری فضاهای آموزشی با توجه به رویکرد اسلامی. تربیت اسلامی. س 8. ش 29: 17 تا 49.
9
بورکهارت، تیتوس (1372). مدخلی بر اصول و روش هنر دینی. ترجمه جلال ستاری. مجموعه مقالات هنر معنوی. ج اول. تهران: حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی.
10
بورکهارت، تیتوس (1381). نظری به اصول و فلسفه هنر اسلامی. ترجمه غلامرضا اعوانی. مجموعه مقالات هنر معنوی. ج اول. تهران: دفتر مطالعات هنر دینی.
11
بهنیسی، عبدالعنیف (1378). هنر تجریدی. نشریه سوره. ش 74.
12
پارسانیا، حمید (1391). جهانهای اجتماعی. قم، کتاب فردا.
13
پاکباز، رویین (1378). دائره المعارف هنر. تهران: 1378.
14
پیروزمند، علیرضا (1389). قلمرو دین. تهران: عابد.
15
تولستوی، لئون (1364). هنر چیست؟. ترجمه کاوه دهقان. تهران: امیرکبیر.
16
جعفری، محمد تقی (1389). زیبایی و هنر از دیدگاه اسلام. تهران: مؤسسه تدوین و نشر آثار علامه جعفری .
17
جعفری، محمد تقی (1364). نگاهی به فلسفه هنر از دیدگاه اسلام پدیده زیبایی در جهان هستی. فصلنامه هنر. ش 6: 37-18.
18
جعفری، محمدتقی (1371). جایگاه تعقل و تعبد در معارف اسلامی. حوزه. ش 49:95 تا 68.
19
خمینی، روح الله (1378). انسان از دیدگاه امام خمینی. دفتر آثار حضرت امام زه.
20
دهخدا، علی اکبر (1341). لغت نامه دهخدا. تهران: سیروس.
21
ربیعی، هادی (1390). جستارهایی در چیستی هنر اسلامی. هنر: فرهنگستان هنر.
22
رضایی، عبدالعلی (1386). مهندسی تمدن اسلامی، موانع و الزامات. قم: فجر ولایت.
23
رضایی، منیره (1388). تدوین الگوی نظری تربیت زیبایی شناسی و هنری در تربیت رسمی و عمومی جمهوری اسلامی ایران. طرح پژوهشی پژوهشکده تعلیم و تربیت وزارت آموزش و پرورش.
24
رضوی، مرتضی (1384). انسان و چیستی زیبایی. نسخه الکترونیکی کتاب در سایت مؤلف به نشانی:
25
www.binesheno.com
26
ریچارد اتنگهاوزن؛ الگ گرایار (1378). هنر و معماری اسلامی. ترجمه یعقوب آژند. تهران: انتشارات سمت.
27
شکوئی، حسین (1388). اندیشههای نو در فلسفه جغرافیا. چ یازدهم. تهران: گیتاشناسی.
28
شهبازی، مجید؛ میرزایی، قاسم؛ محمدی کیا محمد (1391). نقش عناصر طبیعت و نمادپردازی در عرفان و هنر اسلامی. عرفان اسلامی. س 8. ش 32: 242-232.
29
صادقی فسائی، سهیلا؛ ناصری راد، محسن (1390). عناصر بنیادین پژوهش کیفی در علوم اجتماعی. مجله مطالعات اجتماعی ایران. س 5. ش 2: 80 تا100.
30
قدوسی فر، سیدهادی (1391). آموزش سنتی معماری در ایران و ارزیابی آن از دیدگاه یادگیری مبتنی بر مغز. مجله مطالعات معماری ایران. ش 1: 39 تا 58.
31
کیان، مرجان؛ مهرمحمدی، محمود ( 1392). شناسایی وجوه و ابعاد مغفول برنامهدرسی هنر دوره ابتدایی. دوفصلنامه پژوهشهای آموزش و یادگیری. س 20. ش 3: 1-18.
32
لرکیان، مرجان؛ مهرمحمدی، محمود؛ ملکی، حسن؛ مفیدی، فرخنده (1390). طراحی و اعتباربخشی الگوی مطلوب برنامه درسی هنر دوره ابتدایی ایران. فصلنامه مطالعات برنامه درسی ایران. س 6. ش 21: 123 تا 163.
33
لنگ، جان (1381). آفرینش نظریه معماری. ترجمه علیرضا عینی فر. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
34
مددپور، محمد (1384). حکمت انسی و زیبایی شناسی عرفانی هنراسلامی. تهران: انتشارات سوره مهر.
35
مطهری، مرتضی (1372). جامعه و تاریخ. تهران: صدرا.
36
نصر، سیدحسین (1375). هنر و معنویت اسلامی. ترجمه رحیم قاسمیان. تهران: سوره.
37
نصر، سیدحسین (1384). ارتباط هنر و معنویت اسلامی. ماهنامه مقام موسیقایی. ش 22.
38
نصر، طاهره (1386). از هنر و هنر اسلامی. شیراز: نوید.
39
نقره کار، عبدالحمید (1387). نسبت مکتب اسلام با فلسفه هنر و زیبایی و آثار هنری. نشریه بین المللی مهندسی صنایع و مدیریت تولید. س 19. ش 6: 122-111.
40
نقی زاده، محمد (1388). نقش فضای تفکر دینی در شکلگیری هنر اسلامی. هنر دینی. ش 13 و 14.
41
نقیزاده، محمد؛ امینزاده، بهناز (1382). مفهوم و مراتب فضای کیفی. فصلنامه فرهنگستان هنر. ش 1: 119-98.
42
نوروزی (1387). درباره هنر اسلامی و سینما ـ سینمای توحیدی. هفتهنامه پگاه حوزه. ش 248.
43
هادوی تهرانی، مهدی (1383). مکتب و نظام اقتصادی اسلام. چ دوم. قم: مؤسسه فرهنگی خانه خرد.
44
Downing, D (2003). Saving a place for the arts? A survey of the arts in primary schools, Education Journal, 72: 112-120.
45
Iwai, K (2003). The Contribution of Arts Education to Children’s Lives , Paper presented at Preparedness for Teaching Art. International Journal of Education & the Arts, 8(5): 52-67.
46
Alter, F; Hays, T, O’Hara R (2009). The Challenges of implementing Primary Arts Education: What Our Teachers Say, Australasian Journal of Early Child hood, 34(4):24-35
47
Hudson, P & Hudson, S (2007) Examining Preservice Teachers’ Preparedness for Teaching Art. International Journal of Education & the Arts, 8(5):142-158.
48
Le c. (1927). Towards a New Architecture. New York: Dover Publications. http://archidose.blogspot.com
49
ORIGINAL_ARTICLE
تربیت اسلامی و ارتباط عفیفانه در دانشگاه با توجه به دریافت دانشجویان
مسئله اصلی این مقاله چگونگی تربیت اسلامی دانشجویان در دانشگاه برای دستیابی به ارتباط سالم بین ایشان است؛ بنابراین تلاش شد تا الگویی از تربیت اسلامی دانشجویان با توجه به 1 ـ ادبیات نظری تربیت اسلامی و ارتباط عفیفانه 2 ـ تربیت اسلامی در دانشگاه از نگاه مقام معظم رهبری 3 ـ دریافت اینان از هنجار عفاف و پدیده ارتباط با غیرهمجنس در میدان دانشگاه ارائه شود. برای همین با شیوه کیفی و استفاده از روش میدانی از شیوه مصاحبه نیمه ساخت یافته در میان 30 نفر از دانشجویان رشتههای مختلف دانشگاههای تهران برای گردآوری دادهها استفاده، و سپس با روش تحلیل مضمونی و رویکرد پدیدارشناختی، تحلیل دادهها انجام شد. یافتههای تحقیق نشان داد که دانشجویان ضمن عدم رضایت از وضعیت موجود عفاف در دانشگاه، آگاهی کافی در مورد قواعد اسلامی عفاف ندارند. تربیت اسلامی در نگاه ایشان جایگاه ویژهای در ارتباط سالم بین دو جنس داشت به صورتی که اشتراک ذهنی در مورد ارتباط غیرعفیفانه همچون رفتارهای جلب توجه کننده، تحریکآمیز و صمیمانه وجود دارد. در مورد زمینههای ارتباط غیرعفیفانه به طبقه اجتماعی، فرار از انزوا و دوری از خانواده و در مورد زمینههای ارتباط عفیفانه به تربیت خانوادگی، پایبندی به دین و تأثیر استادان دانشگاه اشاره شد.
https://iej.ihu.ac.ir/article_200919_d5cb4cc73824c8c92ca8c70f7cea327c.pdf
2016-08-22
29
65
تربیت اسلامی
ارتباط عفیفانه
میدان دانشگاه
دریافت دانشجویان
سید عبدالرسول
علم الهدی
ralamolhoda@gmail.com
1
پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی
LEAD_AUTHOR
محمدتقی
کرمی
mt.karami@yahoo.com
2
علامه طباطبایی
AUTHOR
نعمت الله
موسی پور
n_mosapour@yahoo.com
3
فرهنگیان
AUTHOR
ابن منظور، محمد بن مکرم (1414ق). لسان العرب. بیروت: دار صادر، چ سوم.
1
اسدی پویا، علی اکبر؛ پنجه شاهین، محمدرضا؛ معتمد، نیلوفر؛ گلشنی، سیده الهام؛ فاطمه صدیق (1379). تعیین عوامل برانگیزاننده و بازدارنده گسترش فرهنگ حجاب در دانشگاه. اولین همایش نقش دین در بهداشت روان.
2
بال، زهره (1390). ترکیب جنسیتی ورودی دانشگاهها/ استانهای دارای بیشترین آمار دانشجوی زن. خبرگزاری مهر. تاریخ آخرین بازدید: 12فروردین 1394.
3
باهنر، ناصر؛ علم الهدی، سید عبدالرسول (1392). هنجارهای عفاف وحجاب اسلامی در سیما وسینما: تحلیل تطبیقی سیاستها. فصلنامه مطالعات فرهنگ ـ ارتباطات. ش 21.
4
بلیکی ، نورمن (1384). طراحی پژوهشهای اجتماعی. ترجمه حسن چاوشیان. تهران: انتشارات نی.
5
توسلی، غلامعباس (1383). «تحلیلی از اندیشه بوردیو». نامه علوم اجتماعی. س یازدهم. ش 23.
6
خمینی، روح اله (1386). صحیفه امام. چ چهارم. تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینى(س).
7
راغب اصفهانى، حسین بن محمد (1412ق). المفردات فی غریب القرآن. بیروت: دارالعلم.
8
رشکیانی، مهدی (1393). عفاف و برنامههای نمایشی رسانه. قم: صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، مرکز پژوهشهای اسلامی.
9
صفاییحائری، علی (1382). مسئولیت و سازندگی. قم: لیله القدر.
10
دهخدا، علی اکبر (1341). لغت نامه دهخدا. تهران: دانشگاه تهران.
11
معین، محمد (1363). فرهنگ فارسی. تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر.
12
سادات منصوری، محمد (1387). بررسی تحقیقات پیمایشی انجام شده در خصوص حجاب و عفاف. تهران: شورای عالی انقلاب فرهنگی.
13
فلاحتی، لیلا؛ محبوبی، نسیم السادات (1394). زنان و آموزش عالی: تحلیلی بر وضعیت اشتغال زنان دانش آموخته. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
14
فکوهی، ناصر (1384). «پرسمان دانش و روشنفکری». مجله علوم اجتماعی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد. س دوم. ش اول.
15
قائمی، علی (۱۳۶۵). زمینه تربیت. تهران: امیری.
16
قرشى، سید على اکبر (1371). قاموس قرآن. چ ششم. تهران: دارالکتب الاسلامیة.
17
کرمانشاهیان، امالبنین (1377). گرایش به حجاب و برداشت از آن دربین دانشجویان دانشگاههای دولتی و آزاد اسلامی شهر تهران و علل و عوامل جامعهشناختی آن. پایان نامه کارشناسیارشد. دانشگاه الزهرا.
18
عابدی جعفری، حسن؛ تسلیمی، محمد سعید؛ فقیهی، ابوالحسن؛ شیخ زاده، محمد (1390). تحلیل مضمون و شبکه مضامین: روشی ساده و کارامد برای تبیین الگوهای موجود در دادههای کیفی. اندیشه مدیریت راهبردی. س 5. ش 2: 151 تا 198.
19
عزیززاده، گیتی (1388). سنجش نگرش دانشجویان دانشگاه های تهران به پوشش و حجاب. تهران: پژوهشگاه فرهنگ هنر و ارتباطات.
20
علم الهدی، سید عبدالرسول (1391). ارتباط عفیفانه در تلویزیون و سینما. تهران: دانشگاه امام صادق علیه السلام.
21
متقی فر، غلامرضا (1388). درآمدی بر نظام اخلاق جنسی در اسلام. قم: مؤسسه امام خمینی.
22
مرتضوی، سید محمد (1375). اصول و روشها در نظام تربیت اسلام. مشهد: گلنشر.
23
نراقى، ملا احمد (1377). معراج السعادة. تهران: انتشارات دهقان.
24
کلینى(1365). الکافی. تهران: دار الکتب الإسلامیة.
25
گال، مردیت؛ بورگ، والتر؛ گال، جویس (1390). روشهای تحقیق کمّی و کیفی در روانشناسی و علوم تربیتی. ترجمه احمدرضا نصر و همکاران. تهران: انتشارات سمت.
26
مکارم شیرازی، ناصر (1381). اخلاق در قرآن. چ 2. قم: مدرسه الامام علی بن ابی طالب (ع).
27
محمدپور، احمد (1392). روش تحقیق کیفی ضد روش1 (منطق و طرح در روششناسی کیفی). چ 2. تهران: جامعهشناسان.
28
محمدپور، احمد (1388). نمونه گیری در تحقیقات کیفی: سنخها و روشها. مجله علوم تربیتی. دانشگاه چمران اهواز. دوره 5. ش 4: 131 تا 164.
29
موسی پور، نعمت الله (1395). مبانی برنامه ریزی آموزش متوسطه. چ پنجم. مشهد: به نشر.
30
نیلچی زاده، فروغ (1379). طرح بررسی راهکارهای هنجارسازی و تقویت گرایش دانشجویان به حجاب اسلامی. تهران: معاونت آموزشی پژوهشی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه.
31
Bott, S., Cantrill, J., & Myers, O.E. (2003). Place and the Promise of Conservation Psychology. Human Ecology Review, 10, 100-112
32
Center. D.(1971) the psychology of place. London the "architectural press psychology" journal of environmental psychology no, 2: 119-140.
33
Relf. E. (1976). "place and placelessness". Pion. London.
34
Strauss, A.L. Corbin, J. (1998), Basic of Qualitative Research (2nd edn). London: SAGE.
35
Swartz, David (1997) Culture & Power: The Sociology of Pierre Bourdieu, The University of Chicogo Press.
36
ORIGINAL_ARTICLE
الگوی تربیت شهروندی فضیلت گرای ارتباطی: الگویی برای تربیت سیاسی و اجتماعی
هدف این مقاله ارائه الگویی برای تربیت سیاسی و اجتماعی متناسب با وضعیت کشور است. در این راستا سؤال اصلی پژوهش این است که در ادبیات نظری ساحت تربیت سیاسی ـ اجتماعی، مهمترین الگوها و رویکردهای نظری کدام است؟ و الگوی نظری مناسب برای تربیت سیاسی ـ اجتماعی نظام آموزش و پرورش جمهوری اسلامی چیست. روش تحقیق، تحلیل کیفی (غیر تجربی) است. در این زمینه شانزده الگوی نظری از جمله رویکرد آموزش مستقیم سیاسی مدنی، رویکرد مدارس دموکراتیک، رویکرد آسیب شناسی اجتماعی، رویکرد قانون ـ محور، رویکرد نظامدار، الگوی فردگرایانه و لیبرالی، الگوی جمهورگرایانه و نولیبرالی، الگوی فمینیستی، الگوی شهروند جهانی، الگوی شهروند زیست بومی، رویکرد انتقال فرهنگی، رویکرد شهروندی دموکراتیک و رویکرد تغییر اجتماعی شناسایی شد که کلا در دو رویکرد جامع "محافظه کار" و "پیشرفتگرا" قابل تقسیم است. در این میان رویکرد "تربیت شهروندی فضیلتگرای ارتباطی" به عنوان رویکرد پیشنهادی برای تربیت سیاسی اجتماعی جمهوری اسلامی معرفی شده است. انتخاب تعبیر شهروندی در این رویکرد به لحاظ اهمیت کلیدی آن در مباحث مربوط به تربیت سیاسی و اجتماعی است.
https://iej.ihu.ac.ir/article_200920_e03fd2e24dcf4edeb91f50d7779386a4.pdf
2016-08-22
67
90
تربیت سیاسی اجتماعی
الگوها و رویکرد
رویکرد شهروندی فضیلتگرای ارتباطی
آموزش و پرورش در دوران معاصر
محسن
فرمهینی فراهانی
farmahinifar@yahoo.com
1
دانشگاه شاهد
LEAD_AUTHOR
آشتیانی، ملیحه (1383). بررسی روشهای مناسب لحاظ کردن ارزشهای شهروندی با توجه به موازین دینی در برنامه درسی. تهران: سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش.
1
باقری، خسرو (1384). نگاهی دوباره به تربیت اسلامی. ج 2. تهران: انتشارات مدرسه.
2
حائری شیرازی، محی الدین (1370). بحثی در مورد جامعه شناسی اسلامی. شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز.
3
رالز، جان (۱۳۸۵). عدالت بهمثابه انصاف: یک بازگویی. ترجمه عرفان ثابتی. چ دوم. تهران: ققنوس.
4
علیین، حمید (1385). تربیت سیاسی از دیدگاه امام علی (ع). پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شاهد.
5
فالکس، کیث (1381). شهروندی. ترجمه محمد تقی دلفروز. تهران: انتشارات کویر.
6
فتحی واجارگاه، کورش (1384). بررسی ویژگیهای انسان مطلوب نظام آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران در افق بیست ساله، وزارت آموزش و پرورش. تهران: دبیر خانه طرح تدوین سند ملی آموزش و پرورش.
7
فراستخواه، مانوئل (1377). نقش شرقیان در دنیای کنونی: در دین و جامعه. تهران: شرکت سهامی انتشار.
8
مرزوقی، رحمتالله (1379). تربیت سیاسی در آموزش و پرورش جمهوری اسلامی. رساله دکتری. دانشگاه تربیت مدرس.
9
معافی، محمود (1385). بررسی وضعیت موجود تربیت سیاسی، اجتماعی دانشآموزان در سطوح مختلف تحصیلی. تهران: مؤسسه پژوهش و نوآوریهای برنامه ریزی آموزشی.
10
میلر ،جی ،پی (1379). نظریههای برنامه درسی. ترجمه محمود مهر محمدی. تهران: انتشارات سمت.
11
نجفی، موسی (1379). مراتب ظهور فلسفه سیاست در تمدن اسلامی. پایاننامه دکترای علوم سیاسی. پژوهشگاه انسانی و مطالعات فرهنگی.
12
فراهانی کیشانی، عزت اله؛ فرمهینی فراهانی، محسن؛ رهنما، اکبر (1392). مؤلفههای اساسی تربیت شهروندی اسلامی ایرانی. فصلنامه مطالعات ملی. ش 56: 51 تا 85.
13
قلتاش، عباس (1391). مبانی اجتماعی و سیاسی تعلیم و تربیت: بررسی تطبیقی رویکردها و دیدگاههای تربیت شهروندی. پژوهشنامه مبانی تعلیم و تربیت. س 2. ش 1.
14
گوتک، جرالد. ال (1380). مکاتب فلسفی و آراء تربیتی. ترجمه محمد جعفر پاک سرشت. تهران: سمت.
15
فیروزی، محمد رضا (1382). زیر ساختهای تربیتی جامعه مدنی. پایان نامه دکتری. دانشگاه تربیت معلم.
16
Held, David (1995). Cosmopolitanism: an agenda for a new world order. Cambridge, UK Malden, Massachusetts: Polity Press
17
Holden, C. and Clough, (eds) (2002) Children as Citizens: Education for Participation. London: Jessica Kingsley Publishers
18
Kennedy,K.(1999)”Citizenship education and modern state.London.The Falmer press.
19
Kerr,D.(1999)”citizenship education:an international comparison. www.inca.org.uk
20
Konel,e.(1971)”Study about development of political development in adolescent and young man from the understanding key political concept like society”Law and Individual Right.
21
Lee,W.o.(1999)”Qualities of citizenship for the new century. Unesco-ACEID. Bangkok.Thailand.
22
Marshall,T.H.(1998)”Citizenship and social.T.Bottmore, London,Plato press.
23
Moore.J.(etal).(1985) “The child political world.” NewYork . Praeger.
24
Mosher,R.(1991) “moral education.”Journal of Education Ledership 38 .(2)
25
Newmann,F.M.(1987)”higer order thinking in high school social studies.Madison,University of Wisconsin.
26
Nozich,R.(1987)”Anarchy, state and utopia.”Basic Books Publishers.
27
Parker,S.(1987)”Teacher mediation in school studies.” Journal of Theory and Reaserch in Social Education.52(3)
28
Prior,w.(2001)”citizenshipeducation”Austrahian experiences.SLO.Netherland
29
Putra and Sheveel .(1999)”Civic education in 24 countries of the world:Humbult university
30
Shelly,G.(1998)”Perception of the characterisics of good citizenship by public school teachers,”Seattle Pacific University.
31
Soysal , y. (1994)” Limits of citizenship” Chicago ,Il: university of chicago press
32
Van Steenbergen,B.(1994)”Toward a global ecological citizenship”London.Sage.
33
Voke,Heather,m.(2002)”Democracy,public deliberation and civic education for democratic change and participation the deliberative public.”Indiana university press
34
ORIGINAL_ARTICLE
معرفی نظام آموزشیِ جامع نگر به منظور رشد علمیِ زنان مبتنی بر آموزههای اسلام
این سؤال اساسی مطرح میشود که اگر نظام آموزشی منحصرا جنسیتی (سنتگرا) و نظام آموزشی آندروژنی (تجدد گرا) هر دو مردود است، نظام آموزشی جامعنگر و مطلوبی که مطابق با ساختار اسلامی ایرانی کشور ما باشد و موجبات دستیابی به پیشرفت را برای زنان جامعه فراهم آورد، چگونه نظامی خواهد بود؛ لذا به منظور ایجاد فهمی عمیق و جامع از نظریات متفاوت در زمینه رشد علمی زنان و دستیابی به الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، پس از جمعآوری تعدادی از آثار و منابعِ نظریهپردازان در این حوزه به تحلیل مضمون این آثار پرداخته شده است. در این روش، ابتدا قسمتهایی از متون منتخب، که از زوایای گوناگون به رشد علمی زنان پرداخته است، استخراج شد؛ سپس، عبارتی که نماینده مفهوم آن قسمتها باشد با عنوان شناسه اولیه، شناسهگذاری شد. در ادامه شناسههای انبوه اولیه در قالبها و عناوین کلی به صورت شناسهگذاری ثانویه قرار گرفت و تلخیص گردید؛ پس از پایان این مرحله، شناسهگذاریهای ثانویه در قالبها و عناوینی بمراتب کلیتر به صورت شناسهگذاری نهایی قرار گرفت. بر پایه شناسهبندیهای نهایی در مییابیم که دیدگاه اسلام بر یکسان بودن ارزش زنان با مردان با وجود داشتن حقوق و تکالیف مشابه و متفاوت در پیشگاه الهی مبتنی است. اصل وجود دو بعدِ انسانی و جنسیتی در همه افراد، موجب میشود تا بر همین پایه، اولا در ابعاد انسانی و مشترک زنان و مردان، علوم و دروس ِمشترکی بین دو جنس آموخته شود و ثانیا در بعد جنسیتی مخصوص به هر جنس نیز، علوم و دروس ِهر جنس به تفکیک به هر گروه جنسی آموخته شود. همچنین در بعد جنسیتی باید توجه کرد که این تفاوتها باید مکمل یکدیگر باشد و نهاد واحدی باید برای برنامهریزی و تعیین وظایف و حقوق جنسیتی دو جنس وجود داشته باشد.
https://iej.ihu.ac.ir/article_200921_50df54c34259b73ec19214b1259bebc9.pdf
2016-08-22
91
114
رشد علمی زنان
نظام آموزشی جنسیتی
نظام آموزشی جامعنگر
فاطمه
نجاری
fnajari1381@gmail.com
1
دانشگاه اصفهان
LEAD_AUTHOR
علی
تقوی
a.taghavi@staff.nahad.ir
2
دانشگاه اصفهان
AUTHOR
افلاطون (1388). جمهور. ترجمه فواد روحانی. تهران: نشر علمی و فرهنگی تهران.
1
بستان، حسین (1390). اسلام و تفاوتهای جنسیتی. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
2
بستان، حسین (1382). نابرابری و ستم جنسی از دیدگاه اسلام و فمینیسم. قم: پژوهشکده حوزه و دانشگاه.
3
بهرامی، فاطمه؛ اعتمادی، عذرا (1389). رشد تحصیلات زنان در ایران به عنوان الگویی از زن مسلمان. کتاب اندیشه راهبردی زن و خانواده.
4
خاکسار، زینب (1390). نظام تربیتی زنان با رویکرد مأموریتهای جنسیتی، بستر احقاق حقوق زنان. کتاب سومین نشست اندیشههای راهبردی با موضوع زن و خانواده. تهران: نشر مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت.
5
خامنهای، سید علی (1391). زنِ مسلمان و عرصههای حضور اجتماعی. برگرفته از بیانات آیتالله خامنهای به کوشش امیر حسین بانکی فرد. تهران: انتشارات انقلاب اسلامی.
6
خدامی، نرگس (1388). دولت و خانواده. کتاب آسیب شناسی خانواده. تهران: نشر هاجر.
7
خمینی، روح اله (1382). صحیفه نور. برگرفته از بیانات امام خمینی (ره). تهران: نشر و ترویج آثار امام خمینی.
8
رودگر، نرجس (1388). فمنیسم، تاریخچه، نظریات، گرایشها، نقدها. قم: دفتر مطالعات و تحقیقات زنان.
9
زیبایی نژاد، محمدرضا (1391).جایگاه خانواده و جنسیت در نظام تربیت رسمی. تهران: نشر هاجر.
10
سروش، عبدالکریم (1359). دانش و ارزش. سند چاپ نشده.
11
طباطبایی یزدی، مژگان (1389). مطالعه روند افزایش دانشجویان دختر نسبت به پسر و سهم عوامل مؤثر بر این روند. مرکز تحقیقات استراتژیک پژوهشکدة تحقیقات استراتژیک. سند چاپ نشده.
12
طوسی، اسدالله (1391). جنسیت و آموزش نقدی بر تفکر فمنیستی، فصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی. س 4. ش 1.
13
علاسوند، فریبا (1390). زن در اسلام. ج اول. تهران: نشر هاجر.
14
علم الهدی، جمیله (1390). تغییر اصول سیاستگذاری در حوزة آموزش زنان. کتاب سومین نشست اندیشههای راهبردی با موضوع زن و خانواده. تهران: نشر مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت.
15
عمادزاده، مصطفی (1382). اهمیت سرمایه گذاری در آموزش زنان. فصلنامه پژوهش زنان. س 3. دوره 1. ش 3.
16
کانوی، مارتین (1367). آموزش و پرورش در خدمت امپریالیسم فرهنگی. ترجمه محبوبه مهاجر. تهران: امیر کبیر.
17
لشکری، محمد (1386). زنان، نظام آموزش عالی کشور و اشتغال.فصلنامه پیک نور. دوره 5. ش 1.
18
مستقیمی، مهدیه (1391).تحلیل رابطه تربیت اخلاقى و جنسیت مبتنى بر انسانشناسى از دیدگاه آیتاالله جوادى آملی، فصلنامه اسراء. س 5. ش 1.
19
هام و گمبل، مگی و سارا (1377). فرهنگ نظریههای فمنیستی. ترجمه فیروزه مهاجر و فرخ قره داغی و نوشین احمدی خراسانی. تهران: فرشیوه.
20
Braun, V. & Clarke, V. (2006), “Using thematic analysis in psychology”, Qualitative Research in Psychology, Vol. 3, No. 2, Pp. 77-101.
21
ORIGINAL_ARTICLE
مدرنیسم هنری و نقش تربیتی آن
امروزه یکی از عمدهترین گرایشهای هنری در ایران و جهان، گرایش به هنر مدرن یا مدرنیسم هنری است. لذا نظر به گسترده بودن حضور هنر مدرن در فضای فرهنگی امروز ایران نیاز است که نقش تربیتی هنر مدرن از منظری اسلامی مورد ارزیابی قرار گیرد. در این پژوهش برای تبیین نقش تربیتی هنر مدرن و مدرنیسم هنری، با روشی توصیفی تحلیلی، پیش از هر چیز به بررسی نسبت مدرنیسم هنری با تفکر مدرن و مدرنیته در معنای فلسفی آن پرداخته شده است. با انجام این مهم، روشن میشود که به رغم ادعای متمایلین به مدرنیسم، هنر مدرن تقابل بنیادینی با تفکر مدرن ندارد و تنها شورش و عصیانی بوده است در برابر عقلانیت جزئینگر مدرن. بنابراین سوبژکتیویتة نفسانی و انانیت استعلاطلب، که در مدرنیته محور اساسی تفکر و عمل است، مبنای اصلی ایجاد اثر در هنر مدرن نیز گشته است. با نگرش به آثار هنر مدرن و افکار هنرمندان و ناقدین مدرنیست، چهار ویژگی : "نفسانی بودن و استعلاطلبی"، "بیقاعده بودن"، "پوچگرایی و نیستیانگاری" و "عدم برقراری ارتباط با تودة مردم" را از وجوه بارز هنر مدرن دانستهایم. در بخش دیگر این مقاله با مراجعه به منابع اسلامی همچون نهج البلاغه اجمالاْ نشان دادهایم که هدف غایی تربیت هنری در اسلام همانا "درک جمال الهی و رسیدن به کمال" است. و نهایتاْ نتیجه گرفتهایم که همة چهار ویژگی یادشده با هدف غایی تربیت هنری اسلام در تضاد هستند.
https://iej.ihu.ac.ir/article_200922_ea365a95e9ff8b75701f0b3bc450b161.pdf
2016-08-22
115
136
هنر مدرن
مدرنیسم هنری
تفکر مدرن
نفسانیت
تربیت هنری در اسلام
علیرضا
ابراهیم زاده
alireza_ebr65@yahoo.com
1
دانشگاه هنر تهران
LEAD_AUTHOR
محمد
جبارپور
fadak4381@gmail.com
2
دانشگاه امام حسین (ع)
AUTHOR
قرآن کریم.
1
احمدی، بابک (1374). حقیقت و زیبایی. چ هجدهم. تهران: نشر مرکز.
2
افشار مهاجر، کامران (1384). هنرمند ایرانی و مدرنیسم. تهران: دانشگاه هنر.
3
ایلزورث، گری (1394). پسا مدرنیسم (از دانشنامه فلسفی استنفورد). ترجمه گلنار نریمانی. تهران: ققنوس.
4
آراسته، محمد (1381). نقد و نگرش بر فرهنگ اصطلاحات علمی و اجتماعی. انتشارات چابخش.
5
آشوری، داریوش و دیگران (1375). سنت و مدرنیته، پست مدرن. نشر صراط.
6
پارسینژاد، ایرج (1380). روشنگران ایران و نقد ادبی. کتاب ماه. س 4. ش 12.
7
جبارپور، محمد (1393). در تکاپوی بهشت زمینی. تهران: مرکز تحقیقات بسیج دانشگاه امام صادق(ع).
8
جعفری، محمد تقی (1381). زیبایی و هنر از دیدگاه اسلام. تهران: مؤسسة تدوین و نشر آثار علامه جعفری.
9
جوادی آملی، عبدالله (1385). سروش هدایت. قم: نشر اسراء.
10
جوادی آملی، عبدالله (1387). سروش هدایت. چ دوم. قم: نشر اسراء.
11
دانشنامة ادب فارسی. ج 2.
12
زرشناس، شهریار (1392). مبانی نظری غرب مدرن. دفتر نشر معارف.
13
سید حسینی، رضا. مکاتب ادبی. انتشارات نگاه.
14
غلامی، طاهره (1390). سزان و مرلوپونتی. فصلنامه کیمیای هنر. س اول. ش 6: 51 تا 62.
15
کانت، ایمانوئل (1379). نقد قوة حکم. ترجمة عبدالکریم رشیدیان. تهران: نشر نی.
16
کرمییر، هاروی (1390). هنر مدرن و فلسفة مدرن. ترجمه فتاح محمدی. مجلة فارابی. دورة 16. ش 1: 6 تا 21.
17
کهون، لارنس (1381). از مدرنیسم تا پستمدرنیسم. ترجمه عبدالکریم رشیدیان. تهران: نشر نی.
18
گامبریج، ارنست (1379). تاریخ هنر. ترجمه علی رامین. تهران: نشر نی.
19
گروه نویسندگان، روایت تفکر، فرهنگ، تمدن از ابتدا تا کنون، سازمان ملی جوانان، 1391.
20
مصباح یزدی، محمد تقی و دیگران (1393). فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی. مؤسسه فرهنگی مدرسه برهان (انتشارات مدرسه).
21
موسوی، سید صاحب و دیگران (1390). هنر و تعلیم و تربیت. دارینوش.
22
Tatarkiewicz, Wladyslaw, History of Aesthetics, First vol, Continuum, 1999
23
ORIGINAL_ARTICLE
نقد و بررسی نسبیت گرایی در نظریه تعلیم و تربیتی لیپمن در نسبت با نسبیت در هرمنوتیک فلسفی گادامر
هدف این پژوهش این است که به بررسی آن بخش از دیدگاههای لیپمن، که به نسبیگرایی میانجامد و نسبتی با نسبیتاندیشی در هرمنوتیک فلسفی گادامر دارد، بپردازد و به این پرسش پاسخ دهد: «میان نسبیتگرایی در نظریه لیپمن با نسبیتاندیشی در هرمنوتیک فلسفی گادامر چه نسبتی هست؟» مقصود از نسبیت در اینجا، «نسبیت معرفتی» است. این پژوهش به روش توصیفی ـ تحلیلی با بهرهگیری از منابع اسنادی و کتابخانهای، انجام گرفته است. کند و کاو در آثار لیپمن، ما را به این نتیجه میرساند که با وجود نفی نسبیتگرایی از سوی او، دلایلی هست که این گرایش را به عنوان نتیجه اجتنابناپذیر برنامه فلسفه برای کودکان، اثبات میکند. همچنین میتوان ادعا کرد لیپمن در ارائه نظریه خود از دیدگاه «نسبیت در فهم» هرمنوتیک فلسفی تأثیر پذیرفته است.
https://iej.ihu.ac.ir/article_200923_61c65545ab324f65514c027a9e0bb332.pdf
2016-08-22
137
163
فلسفه برای کودکان
نسبیتگرایی
نسبیت معرفتی
هرمنوتیک فلسفی
قاسم
پورحسن
porhassan@atu.ac.ir
1
دانشگاه علامه طباطبائی ره
AUTHOR
فاطمه
صدر
sadr.fa@gmail.com
2
دانشگاه علامه طباطبائی ره
LEAD_AUTHOR
بابایی، مظهر؛ قائدی، یحیی؛ ضرغامی؛ سعید و نصری، امیر (1393). واکاوی جایگاه مفهوم بازی در هرمنوتیک فلسفی گادامر و دلالتهای آن برای حصول آگاهی/ فهم. پژوهشنامه مبانی تعلیم و تربیت. س 4. ش 2: 66- 50.
1
باقری، خسرو (1394). فبک در ترازو: نگاهی انتقادی از منظر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
2
پالمر، ریچارد ا. (1391). علم هرمنوتیک: نظریه تأویل در فلسفههای شلایرماخر، دیلتای، هایدگر و گادامر. ترجمه محمدسعید حنایی کاشانی. تهران: هرمس.
3
پورحسن، قاسم (1392). هرمنوتیک تطبیقی: بررسی همانندی فلسفه تأویل در اسلام و غرب. تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
4
توران، امداد (1394). تاریخمندی فهم در هرمنوتیک گادامر: جستاری در «حقیقت و روش». تهران: بصیرت.
5
رعایت جهرمی، محمد (1391). فلسفه زبان قارهای و فرهنگی: تأملی تطبیقی در آرای ویتگنشتاین و گادامر در باب زبان. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
6
رهبری، مهدی (1385). هرمنوتیک و سیاست: مروری بر نتایج سیاسی هرمنوتیک فلسفی هانس گئورگ گادامر. تهران: کویر.
7
ریختهگران، محمدرضا (1378). منطق و مبحث علم هرمنوتیک (اصول و مبانی علم تفسیر). تهران: کنگره.
8
ستاری، علی (1391). بررسی و نقد برنامه فلسفه برای کودکان از منظر حکمت متعالیه. تفکر و کودک. ش 6: 106- 83.
9
ستاری، علی (1393). نقد مبانی فلسفی فلسفه برای کودکان. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
10
شاو، ران (1389). فلسفه در کلاس درس: پرورش مهارتهای فکری دانشآموزان و ایجاد انگیزه در آنان برای یادگیری. ترجمه مراد یاری دهنوی و روح الله حیدری. تهران: آوای نور.
11
شاو، ران (1392). فلسفه در کلاس درس: راهکاری برای پرورش دانشآموزان اندیشمند. ترجمه حسن سالاری. تهران: طراحان ایماژ.
12
عشاقی اصفهانی، حسین (1384). نانمایی، شکاکیت و نسبیتگرایی. قم: مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیه.
13
قائدی، یحیی؛ سلطانی، سحر (1390). فلسفه ویتگنشتاین و برنامه فلسفه برای کودکان (P4C)» تفکر و کودک. ش 2: 107 ـ 91.
14
کم، فیلیپ (1384). داستانهای فکری (1). ترجمه احسانه باقری. تهران: امیرکبیر.
15
گادامر، هانس گئورگ (1379الف). همگانیت مسئله هرمنوتیک. در هرمنوتیک مدرن: گزیده جستارها. ترجمه بابک احمدی، مهران مهاجر و محمد نبوی. (105- 85). تهران: نشر مرکز.
16
گادامر، هانس گئورگ (1379ب). زبان به مثابه میانجی تجربه هرمنوتیکی. در هرمنوتیک مدرن: گزیده جستارها. ترجمه بابک احمدی، مهران مهاجر و محمد نبوی. (236- 201). تهران: نشر مرکز.
17
گادامر، هانس جرج (1387). آغاز فلسفه. ترجمه عزتالله فولادوند. تهران: هرمس.
18
گادامر، هانس جرج (1388). هنر و زبان: گادامر و ریکور. ترجمه مهدی فیضی. تهران: رخداد نو.
19
گروندن، ژان (1391). درآمدی به علم هرمنوتیک فلسفی. ترجمه محمدسعید حنایی کاشانی. تهران: مینوی خرد.
20
لان، کریس (1391). ویتگنشتاین و گادامر (به سوی فلسفه پساتحلیلی). ترجمه مرتضی عابدینیفرد. تهران: کتاب پارسه.
21
لیپمن، متیو (1389). کندوکاو فلسفی برای کودکان و نوجوانان (گفتوگو با پیشگامان برنامه فبک). ج 1. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
22
موزر، پل. کی؛ مولدر، دوینه. اچ؛ تروت، جی. دی. (1387). درآمدی موضوعی بر معرفتشناسی معاصر. ترجمه رحمتالله رضایی. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
23
ناجی، سعید (1390). کندوکاو فلسفی برای کودکان و نوجوانان: گفتگو با پیشگامان برنامه فبک؛ فصل روشهای جدید آموزش اخلاق و تفکر انتقادی. نگارش میلت استفان. ترجمه سمیرا پزشکپور و سعید ناجی. (30- 17). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
24
نصری، عبدالله (1381). راز متن: هرمنوتیک، قرائتپذیری متن و منطق فهم دین. تهران: آفتاب توسعه.
25
واعظی، احمد (1386). درآمدی بر هرمنوتیک. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
26
هادسن، وین (1379). پست مدرنیته و پست مدرنیسم (تعاریف، نظریهها و کاربستها). ترجمه و تدوین حسینعلی نوذری. تهران: نقش جهان.
27
Gadamer, Hans- Georg (1988). Truth and Method. Edited by. G. Barden and J. Cumming. New York: The Crossroad Publishing Company.
28
Gadamer, Hans Georg (1989). Truth and Method. Second revised edition. Translation revised by Jeol Weindheimer and Donald G. Marshall. New York: Continuum.
29
Gardner, Susan T. (2012).”Teaching Children to Think Ethically”. In Analytic Teaching and Philosophical Praxis. Vol. 32. 2. 75- 81.
30
Golding, Clinton (2007).”Pragmatism, constructivism and socratic objectivity: The pragmatic epistemic aim of philosophy for children”. Conference Presentation © 2007 Philosophy of Education Society of Australasia.
31
Hirsch, Eric Donald (1976). The Aims of Interpretation. Chicago: University of Chicago Press.
32
Johnson, Tony W., Reed, Ronald F.(1999). Friendship and Moral Education: Twin Pillars of Philosophy for Children. Bern: Peter Lang Publishing.
33
Lipman, Mathew (1986). Wondering at the World. New Jersey: IAPC.
34
Lipman, Mathew (1988). Philosophy Goes to School. Philadelphia: Temple University Press.
35
Lipman, Mathew (1991). Thinking in Education. Cambridge, Massachusetts: Cambridge University Press.
36
Lipman, Mathew (1993). “Philosophy for Children and Critical Thinking”. In Thinking Children and Education. (ed) Mathew Lipman. U. S. A. Kendall: Hunt publishing company.
37
Lipman, Mathew (2003). Thinking in Education. 2nd edition. Cambridge: Cambridge University Press.
38
Lipman, Mathew (2005). “Interview with Matthew Lipman—Part 1/Part 2: Brave Old Subject, Brave New World/ Interviewer: Saeed Naji”. Children and youth philosophers. Retrieved 26 feb,2013. From http://www.buf.no/en/read/txt/?page=sn-lip2.
39
Lipman, Mathew (2008). “Philosophy for children's debt to Dewey”. Michael Taylor & Helmut Schreier (ed). Pragmatism, education & children: International philosophical perspectives. (143-152). Amsterdam/New York.
40
Lipman, Mathew (2016, 3 February). “Philosophy for Children:
41
Some Assumptions and Implications”. Ethics in Progress Quarterly. 2,1 (2011). From http://ethicsinprogress.org/?p=437.
42
Lipman, Mathew., Sharp, Ann Margaret & Oscanyon, F. S. (1980). Philosophy in the Classroom. Philadelphia: Temple University Press.
43
Reed, Ronald F., Sharp, Ann Margaret (1996). Studies in Philosophy for Children: Pixie. Madrid: Ediciones de la Torre.
44
Wright, Kathleen (1998). “Gadamer, Hans Georg (1900- 2002)”. In Edward Craig (ed). Routledge Encyclopedia of Philosophy. London and New York: Routledge. III: 827f.
45