1. قرآن کریم.
  2. الیاس، جان (1385). فلسفه تعلیم و تربیت (قدیم و معاصر). ترجمه عبدالرضا ضرابی. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
  3. باقری، خسرو (1368). نگاهی دوباره به تربیت اسلامی. تهران: انتشارات مدرسه.
  4. بهشتی، سعید(1386). آیین خرد پروری. تهران: مؤسسة فرهنگی دانش و اندیشه معاصر.
  5. جعفری، محمد تقی (1374). ترجمه و تفسیر نهج البلاغه. تهران: انتشارات دفتر فرهنگ و اندیشه اسلامی.
  6. جعفری، محمد تقی (1363). تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی. تهران: انتشارات اسلامی.
  7. جعفری، محمد تقی (1385). حقوق جهانی بشر. تهران: مؤسسه تدوین و نشر آثار علامه جعفری.
  8. دورانت، ویل (1378). تاریخ تمدن. ترجمه اسماعیل دولت شاهی. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
  9. شکوهی یکتا، محسن(1380). تعلیم و تربیت اسلامی (مبانی و روش‌ها). تهران: شرکت چاپ و نشر ایران.
  10. طوسی، خواجه نصیر الدین (1369). اخلاق ناصری. تصحیح مجتبی مینوی و علیرضا حیدری. تهران: انتشارات خوارزمی.
  11. علوی، سید حمید رضا (1393). تربیت عقلانی با توجه به آیات جزء بیست و هفتم قرآن کریم. مجله پژوهش‌های تعلیم و تربیت اسلامی کرمان. س 6. ش 9: 45 تا 68.
  12. ملکی، حسن (1389). تعلیم و تربیت اسلامی با رویکرد کلان نگر. تهران: انتشارات عابد.
  13. وحدانی‌فر، هادی (1393). بازشناسی مفهوم دینی عقل، مبنایی برای تعلیم و تربیت در اسلام. مجله پزوهش‌های تعلیم و تربیت اسلامی کرمان. س 6. ش 9: 147 تا 169.
  14. آذربایجانی، مسعود؛ موسوی اصل، سید مهدی (1385). درآمدی بر روانشناسی دین. تهران: همت.
  15. انصاریان، حسین (1380). نظام خانواده در اسلام. چ شانزدهم. قم: ام‌ابیها.
  16. Siegel. H. (2006). Cultivating reason. In Randall Curren (ed.). A companion to the philosophy of education (305-319). Oxford Blackwell publishing.