آزادمنش، سعید (1393). تبیین ماهیت دوران کودکی از منظر رویکرد اسلامی عمل و اهداف تربیت اخلاقی کودک بر اساس آن. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران.
بهشتی، احمد (1391). اسلام و بازی کودکان. تهران: انتشارات سازمان تبلیغات اسلامی.
بهشتی، سعید (1379). روشهای تربیت عقلانی از دیدگاه امام علی(ع). فصلنامه پژوهشهای تربیت اسلامی. ش4: 518 تا 505.
بهشتی، محمد؛ ابوجعفری، مهدی؛ فقیهی، علی نقی (زیر نظر حجه الاسلام علیرضا اعرافی). (1388).آرای دانشمندان مسلمان در تعلیم و تربیت و مبانی آن. تهران: سمت.
خلجی، حسن (1393). شیوههای ترغیب کودکان به نماز. قم. مؤلف.
داوودی، محمد (1390). نقش معلم در تربیت دینی. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
سجادیه، نرگس، آزادمنش، سعید (1392). نقد و بررسی «اهداف تفصیلی فعالیتهای دوره پیشدبستانی» در برنامه درسی ملّی جمهوری اسلامی ایران از منظر رویکرد اسلامی عمل. نظریه و عمل در برنامه درسی. دوره1. ش2: 98 تا65.
سیف، علی اکبر (1384). روانشناسی پرورشی نوین. تهران: نشر دوران.
شریعتمداری، علی (1393). تعلیم و تربیت اسلامی. تهران: انتشارات امیرکبیر.
شهیدثانی، زین الدین بن علی (بیتا). منیه المرید فی آدابالمفید والمستفید. ترجمه محمد باقر حجتی (1369). تهران: انتشارات دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
شعاری نژاد، علی اکبر (1377). فلسفه آموزش و پرورش. تهران: انتشارات امیرکبیر.
صادق زاده قمصری، علیرضا و دیگران (1390) مبانی نظری تحول بنیادین در نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی جمهوری اسلامی ایران. تهران: شورای عالی انقلاب فرهنگی.
طباطبایی، محمدحسین (1364). تفسیر المیزان. قم: نشر اسماعیلیان.
طبرسی، علی بن حسن (بی تا). مشکاه الانوار. ترجمه عزیز الله عطاردی (1391). تهران: انتشارات عطارد.
طبری، محمد بن حریر (بی تا). جامع البیان فی تفسیر القرآن. ج 14. ترجمه محمد باقر خالصی (1346). قم: دارالعلم.
قرطبی، محمد بن احمد (بی تا). الجامع لاحکام القرآن. تهران (1364): انتشارات ناصرخسرو.
کلینی، محمد بن یعقوب (329). الاصول من الکافی. ترجمه عباس حاجیانی دشتی (1390). قم: موعود اسلام.
عطایی، محمد رضا (1383). حقوق از دیدگاه امام سجاد(ع). مشهد: انتشارات ضریح آفتاب.
علی اکبری، حسن (1381). حیات طیبه. تهران: انتشارات نسل کوثر.
محسنی، نیکچهره (1392). نظریهها در روانشناسی رشد (شناخت، شناخت اجتماعی، شناخت و عواطف). ج3. تهران: انتشارات جاجرمی.
محمدی ری شهری، محمد (1377). میزان الحکمه. ج 10. ترجمه حمیدرضا شیخی. قم: مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.
ملکی، حسن (1393). مجموعه مقالات کرسیهای نظریه پردازی در دانشگاه علامه طباطبایی. گردآورنده: شادی الواری و رضا دنیوی. تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.
مهرمحمدی، محمود (1389). بازشناسی مفهوم و تبیین جایگاه تخیل در برنامههای درسی و آموزش با تأکید بر دوره ابتدایی. فصلنامه مطالعات تربیتی و روان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد. دوره11. ش1: 20تا5.
نجاتی، محمد عثمان (1391). قرآن و روانشناسی. ترجمه عباس عرب. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
نوذری، محمود (1389). بررسی تحول ایمان به خدا در دورة کودکی، نوجوانی و آغاز جوانی: رویکردی روانشناختی ـ دینی. رساله دکتری. مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
Cole, P.M., Dennis, T.A., Smith-Simon, K. E., & Cohen, L. H. (2009). Preschoolers’ emotion regulation strategy understanding: Relations with emotion socialization and child self-regulation. Journal of Social Development, 18(2): 324-352.
Darling-Hammond, L. & Bransford, J. (2005). Preparing teachers for a changing world: what teachers should learn and be able to do. San Francisco: Jossey-Bass.
Dewey, J. (1902). The Child and the Curriculum. Chicago: The University of Chicago Press.
Dowrick,W.P.(2012).Self modeling: Expanding the theories of learning.Psychology in the Schools, 49: 30-41.
Noddings, N. (1992). The challenge to care in schools: an alternative approach to education. New York: Teachers College Press.
Smetana, J. G., Rote, W. M., Jambon, M., Tasopoulos-Chan, M., Villalobos, M., & Comer, J. (2012).Developmental changes and individual differences in young children’s moral judgments. Child Development.83(2): 683–696.
Sockett, H. (2008). The moral and epistemic purposes of teacher education (45-65). In: Cochran-Smith, M., Feiman-Nemser, S., McIntyre, J.D. & Demers, K.E. (Eds.). Handbook of research on teacher education. New York: Routledge.