S


  1. آزاد، اسدالله (1387). مفهوم ارتباطات و اطلاعات و میانکش بین آنها. مجله کتابداری و اطلاع رسانی. دوره 11 . ش 2: 7 تا 24.
  2. حاجی صادقی، عبدالله (1382). انسان کامل در اندیشه مطهر. مجله قبسات. ش 31: 163 تا 186.
  3. ذاکر، عبدالله (1381). اصول ارتباطات انسانی و روابط عمومی. مجله روابط عمومی. ش 23: 47 تا 58.
  4. کاستلز، مانوئل (1385). عصر اطلاعات: اقتصاد، جامعه و فرهنگ (ظهور جامعه شبکه‌ای). ترجمه احد علیقلیان. ج 1 و 2. تهران: انتشارات طرح نو.
  5. کرمی، حسین (1382). مقایسه اجمالی مفهوم ارتباط و نقش آن در انسان شناسی صدرا و یاسپرس. فلسفه کلام و عرفان. مجله سروش اندیشه. ش 5: 19 تا 31.
  6. مطهری، مرتضی (1374). تعلیم و تربیت در اسلام. تهران: انتشارات صدرا.
  7. نیکزاد، محمود (1379). مشاوره گروهی. تهران: انتشارات کیهان.
  8. Creswell, John.(2003). Research Design: Qualitative, Quantitative and Mixed Methods, Approaches, London: SAGE Publication
  9. Denscombe, Hartyn. (2001), the good research guide: for small scale social research projects, Philadelphia : Biddies publication.
  10. Golafshani, Nahid. (2003), Understanding reliability and validity in qualitative research. The qualitative report, 8 (4): 1-12.
  11. Rogers, Everret.(2015). A History of Communication Study: A Biographical Approach ,Ed10, New York: Free Press.
  12. Watzlawick, Paul.(2000). Pragmatics of human communication ,Ed11,NewYork:Norton press.
  13. Woodside, A and Wilson, E. (2003). Case study research methods for theory building, Journal of Business& Zndustrial Marketing, 18 (6-7): 493-508.
  • Receive Date: 16 September 2016
  • Revise Date: 22 February 2023
  • Accept Date: 19 September 2018
  • Publish Date: 19 February 2017