بابلان، عادل (1389). نقش هوش هیجانی و سبک‌های رهبری در پیش‌بینی بازدهی‌های رهبری مدیران گروه‌های آموزشی دانشگاه. آموزش و ارزشیابی. ش 9: 168 ـ 149.
بانکی‌پور‌فرد، امیرحسین؛ محققیان، زهرا (1393). الگوی اخلاق حرفه‌ای در تدریس بر اساس روش حضرت خضر(ع). اخلاق زیستی. ش 14: 37 ـ 11.
باهر، غلامرضا (1354). فرجام پیر دیر. بی‌جا: بی نا.
پزشکی‌راد، غلامرضا؛ و همکاران (1389). خصوصیات استاد خوب از نظر دانشجویان دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس. پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی. ش 58: 56 ـ 41.
تاجری، حسن (1380). از تو آموختیم. تهران: نشر آفاق.
جمعی از نویسندگان (1386). یادنامه استاد رضا روزبه: مجموعه مقالات به مناسبت کنگره بزرگداشت استاد روزبه. تهران: آفاق.
خوانساری، محمد (1385). زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی استاد جلالالدین همایی. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
دکتر محمد قریب: بنیانگذار طب نوین اطفال در ایران (1368). کیهان فرهنگی. ش 71: 5 ـ 1.
دهخدا، علی‌اکبر (1372). لغتنامه دهخدا. ج2. تهران: دانشگاه تهران.
رمضانی، طاهره؛ درتاج رابری، اسحاق (1388). بررسی ویژگیهای یک مدرس اثربخش و عوامل آموزشی مؤثر بر کارامدی وی از دیدگاه مدرسین و دانشجویان دانشکده‌های پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کرمان. گام های توسعه در آموزش پزشکی. ش 2: 148 ـ 139.
زاهدی، شمس السادات و همکاران (1392). نقش رهبری تحول‌گرا بر عملکرد تجاری: مطالعه‌ای در شرکت گاز استان تهران. مدیریت دولتی. ش 1: 128 ـ 111.
زرافشان، عبدالله (1388). دکتر محمد قریب: پدر طب اطفال ایران. کتاب ماه علوم و فنون. 119: 62 ـ 65.
زندگانی و آثار استاد جلالالدین همایی (1347). معارف اسلامی. ش 7: 26 ـ 35.
زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی دکتر غلامحسین شکوهی (1385). تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
سبحانی‌نژاد، مهدی؛ رسولی، رحیمه (1388). تبیین جایگاه و ضرورت شاگرد پروری و مؤلفه‌های آن به منظور اثر بخش سازی نظام آموزش و پژوهش دانشگاهی. مطالعات معرفتی در دانشگاه. ش 44: 112 ـ 80.
مظاهری، حسین (1388). ویژگیهای معلم خوب. قم: اخلاق.
مک ایوان، الین‌کی (1386). ده ویژگی معلمان کارامد. ترجمه ژاله حساس‌خواه و عباس صادقی. رشت: دانشگاه گیلان.
میرزامحمدی، محمدحسن؛ و همکاران (1392). شناسایی و اعتبارسنجی شاخصهای استاد مطلوب دانشگاه اسلامی ـ ایرانی. فرهنگ در دانشگاه اسلامی. ش 9: 584 ـ 563.
نصر، احمدرضا؛ عابدی، لطفعلی؛ شریفیان، فریدون (1386). نقش روابط انسانی در اثربخشی تدریس اعضای هیأت علمی دانشگاه با تأکید بر دلالتهای تربیت اسلامی. علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز. ش 52: 192 ـ 165.
نصری، عبدالله (1367). کارنامه همایی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
نصری، عبدالله (1380). پایان شب سخن‌سرایی. تهران: آفتاب توسعه.
نیستانی، محمدرضا (1391). کلاسی از جنس واقعه: درسهایی که از استاد غلامحسین شکوهی آموخته‌ام. اصفهان: آموخته.
نیکخوی منفرد، کبری (1394). شکوه آموزش: پرونده‌ای برای دکتر غلامحسین شکوهی. رشد معلم. ش 294: 22 ـ 17.
وثوقی، حسین؛ قمری، محمدرضا (1383). ویژگیهای معلمان اثربخش. رشد آموزش زبان. ش 72: 51 ـ 44.
وکیلی، محمدمسعود؛ نوریان، عباسعلی؛ موسوی‌نسب، نورالدین (1387). بررسی خصوصیات یک مدرس خوب از دیدگاه استادان و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان. توسعه آموزش درعلوم پزشکی. ش 1: 28 ـ 17.
Danielson, C. (1996). Enhancing professional practice: A framework for teaching. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
L. Kyriakides, R.J. Campbell & E. Christofidou (2002). Generating Criteria for Measuring Teacher Effectiveness Through a Self-Evaluation Approach: A Complementary Way of Measuring Teacher Effectiveness. School Effectiveness and School Improvement: An International Journal of Research, Policy and Practice. 13(3). 291 - 325.
Lanouette, M. (2012). Ten Traits of Highly Effective Instructors. Techniques: Connecting Education and Careers. 87(6). 52 - 54.
Shujie, L & Lingqi, M. (2009). Perceptions of teachers, students and parents of the characteristics of good teachers: a cross-cultural comparison of China and the United States. Educational Assessment. Evaluation and Accountability. 21(4). 313 - 328.
Traina, R. (1999). What makes a teacher good? Education Week. 34. 18-19
)
