Investigating the rationale of offering Islamic thought courses at the undergraduate of universities

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD student in Curriculum Planning in Higher Education, University of Isfahan, Department of Educational Sciences.Tehran Iran

2 Faculty member and professor of the Department of Educational Sciences, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Isfahan،Tehran Iran.

3 Faculty Member and Assistant Professor, Department of Education - Faculty of Theology and Ahl al-Bayt - University of Isfahan،Tehran Iran.

Abstract

The purpose of this paper is to investigate the rationale of offering Islamic thought courses at the undergraduate. One of the main elements of curriculum planning is explaining the logic and necessity of each lesson. This article, while examining the necessities of presenting Islamic thought courses with a qualitative approach and descriptive method, achieved the following results during a semi-open interview with 34 instructors of education and 32 students. Teachers and students agree on the need to provide education courses in the following cases:1- Enhancing insights, education and strengthening of intellectual and doctrinal foundations. 2- Training to improve the superior style and standard of living. 3- Communicating with teachers and religious scholars and following their example. The next two categories were considered only by instructors of thought. 1- The need to be in harmony with the world education system. 2- Implementation of upstream documents and Islamization of universities. Proposal: The institution and the department of education, a group composed of representatives of the institution, the department of education, students and one of the professors related to the subject; Under the supervision of a curriculum specialist, review and re-plan education courses based on research findings.

Keywords

Smiley face

References

بازرگان، عباس (۱۳۹۵). مقدمه ای بر روش های تحقیق کیفی و آمیخته، چاپ ششم، تهران: دیدار.
جوادی آملی، عبدالله (1391). مفاتیح الحیات، قم: مرکز نشر اسراء.
حسینی کریمی، سیدباقر و ضابطپور کاری، غلامرضا (1400). تأثیر آموزش دروس معارف اسلامی بر نگرش و انگیزش دینی دانشجویان (مطالعة موردی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل). پژوهش و نگارش کتب دانشگاهی، 24(2)، 280-255.
خامنه ای (حفظه الله)، سید علی (20/4/1389 و 11/4/1393). (بیانات مقام معظم رهبری): http://farsi.khamenei.ir/
خمینی (ره)، سید روح الله (۱۳56). صحیفه نور، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (1385). جلد 3.
خوشی، ابوالفضل (۱۳۹۱). تبیین و شناسایی مسائل و نیازهای دانشجویان در برنامه درسی دروس معارف اسلامی دانشگاههای شهر تهران به منظور ارائه الگوی مطلوب. رساله دکتری: برنامه ریزی درسی، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
رضویه، اصغر (۱۳۹۳). روش های پژوهش در علوم رفتاری و تربیتی، چاپ سوم، شیراز: دانشگاه شیراز.
شورای عالی انقلاب فرهنگی (۱۳۸۳). سایت رسمی شورای عالی انقلاب فرهنگی، عناوین و سرفصل های جدید دروس معارف اسلامی، مصوبه جلسه ۵۴۲. http://www.sccr.ir/pages/
 شورای عالی انقلاب فرهنگی (۱۳89، 1390 و 1392) سایت رسمی شورای عالی انقلاب فرهنگی، ماده واحده، مصوبه جلسه ۶79، 686 و 735.. http://www.sccr.ir/pages/
فتحی واجارگاه، کورش (1389). برنامه ریزی آموزش ضمن خدمت کارکنان، چاپ ششم. تهران: سمت.
فتحی واجارگاه، کورش (1393). اصول برنامه ریزی درسی، چاپ دوم. تهران: ایران زمین.
قربانی، هاشم و ابوالحسنی نیارکی، فرشته (1399). الگوی مقایسه‎ ای؛ راهکاری کارآمد برای تدریس دروس معارف اسلامی در دانشگاه‎ ها در ساحت تبیین و دفاع از آموزه‎ های اسلامی. فصلنامه علمی تربیت اسلامی، 31(1)، 148-127.
قیوم زاده، محمود (1397). حکمت ارائه دروس معارف اسلامی در دانشگاه، نشریه آموزشی اطلاع رسانی معارف، 115.(بدون صفحه).
کلاین، فرانسیس (۱۹۸۵). الگوهای طراحی برنامه درسی؛ ترجمه مهرمحمدی (۱۳۹۱). برنامه درسی: نظرگاهها، رویکردها و چشم اندازها، چاپ ششم، تهران: انتشارات سمت.
محمد طوسی، مصباح المتهجد، ج‏۱، ص ۷۵. به نقل از سایت http://hadith.net/.
محمودی، سیروس (1396). آسیب شناسی تربیت دینی دانشجویان از نظر اعضای هیأت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور، فصلنامه مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 70، 21(1)، 62-47.
مشکات، عبدالرسول (1385). از اخلاق توصیه‏ مدار تا اخلاق ولایی و اسوه‏ مدار، فصلنامه علمی ـ ترویجی اخلاق، 5 و 6(2)، 137-105.
ملکی، حسن (1380). برنامه ریزی درسی (راهنمای عمل)، چاپ سوم، مشهد: پیام اندیشه.
مهر محمدی، محمود و همکاران (۱۳۹۱). برنامه درسی نظرگاهها، رویکردها و چشم اندازها، (ویراست دوم)، چاپ ششم، تهران: سمت.
 میرشاه جعفری، ابراهیم و تقی زاده، محسن (۱۳۹۵). واکاوی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر دین پذیری دانشجویان، فصلنامه مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 68، 20(۳)، 358-345.
Akker, J. van den, Fasoglio, Daniela, Mulder, Hetty. (2010)."A curriculum perspective on plurilingual education", SLO (Netherlands institute for curriculum development).
Pantic, N. & Wubbels T. (2012). Teachers moral values and their interpersonal relationships with students and cultural competence. Teaching and Teacher Education, 28: 451-460.
Ratcliff, J. L. (1992). Reconceptualizing the college curriculum. Perspectives, 22, 122-137.‏
Saroglou, V. (2010). Religiousness as a cultural adaptation of basic traits: A five-factor model perspective. Personality and Social Psychology Review, 14(1): 108-125.
Shapira-Lishchinsky, O. (2013). Team-based simulations: Learning ethical conduct in teacher trainee programs. Teaching and Teacher Education, 33: 1-12.
Shapira-Lishchinsky, O. (2016). from ethical reasoning to teacher education for social justice. Teaching and Teacher Education, 60: 245-255.
Shenfield, R. (2016). Perspectives on moral ambiguity and character education in the drama classroom. NJ, 40(2): 95-104.
Research in Islamic Education Issues
Volume 31, Issue 59 - Serial Number 59
September 2023
Pages 91-118

Files

History

  • Receive Date: 04 February 2022
  • Revise Date: 28 April 2022
  • Accept Date: 20 September 2023
  • Publish Date: 23 August 2023

Share

How to cite

Statistics