هدف این مقاله ارائة تبیینی از محدودیت فلسفة تربیت در جمهوری اسلامی ایران در رویارویی با مسئلة ربط است. نخست از طریق تحلیل فلسفة وجودی سند تحول بنیادین و قرار گرفتن درون یک موقعیت مسئله‌دار، مسئلة ربط و محدودیت الگوهای نظری برای هدایت عمل عاملان تربیت برجسته می‌شود؛ سپس از دیدگاه‌های عملی برای صورتبندی دوباره و روشن کردن ابعاد نااندیشیدة این مسئله کمک می‌گیرد تا نشان دهد یکی از گونه‌های ممکن و مغفول ناسازگاری در کمین سند است. یافته‌ها نشان می‌دهد ایجاد «تحول بنیادین در نظام تعلیم و تربیت» مستلزم تحول نگرش ما به تکالیف و مأموریتهای فلسفة تربیت در جمهوری اسلامی ایران است. در نتیجه‌گیری به خلأ‌های ناشی از نبودن رویکرد عملی برای غلبه بر مسئلة ربط و ایجاد «تحول بنیادین در نظام تعلیم و تربیت» اشاره، و بر ضرورت در پیش گرفتن رویکرد عملی با نظر به محدودیت و نابسندگی رویکرد نظری کنونی تأکید می‌شود.
آل حسینی, فاطمه, سجادی, سید مهدی, صادق زاده, علیرضا, & مهر محمدی, محمود. (1391). فلسفة تربیت در جمهوری اسلامی ایران و مسئلة ربط. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 20(15), -.
MLA
فاطمه آل حسینی; سید مهدی سجادی; علیرضا صادق زاده; محمود مهر محمدی. "فلسفة تربیت در جمهوری اسلامی ایران و مسئلة ربط", پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 20, 15, 1391, -.
HARVARD
آل حسینی, فاطمه, سجادی, سید مهدی, صادق زاده, علیرضا, مهر محمدی, محمود. (1391). 'فلسفة تربیت در جمهوری اسلامی ایران و مسئلة ربط', پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 20(15), pp. -.
VANCOUVER
آل حسینی, فاطمه, سجادی, سید مهدی, صادق زاده, علیرضا, مهر محمدی, محمود. فلسفة تربیت در جمهوری اسلامی ایران و مسئلة ربط. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 1391; 20(15): -.
)