خانواده به عنوان یک محیط طبیعی تربیت، ابعاد مختلف رشد کودک را تحت تاثیر و پایه-گذار سعادت فردی و اجتماعی است. علی‌رغم نقش خانواده در تربیت، در حوزه تربیت رسمی و عمومی این نقش با چالش هایی رو بروست. هدف تحقیق بررسی این موضوع است که آیا حکومت اسلامی که متولی تربیت رسمی و عمومی است به تداوم نقش تربیتی خانواده در دوره-های مختلف تربیت رسمی و عمومی معتقد است؛ اگر پاسخ مثبت است پیش نیاز این ایفای نقش یا مشارکت چیست؟ حد و حدود و دستاوردهای آن کدام است؟ این پژوهش از نوع کیفی است. داده‌های اسنادی با استفاده از روش تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بررسیها درحوزه دین و علم حاکی است که هم حکومت اسلامی و هم صاحبنظران حوزه های علمی از جمله روانشناسان و جامعه شناسان و روانشناسان اجتماعی، تداوم نقش تربیتی خانواده را در نظام تربیت رسمی و عمومی مطرح و ضروری دانسته اند. هر دو حوزه، پیش نیاز این تداوم نقش را "اعتماد" و حد و حدود آن را "مشارکت در سیاستگذاری" و "اجرا" و دستاوردهای آن را " کنترل سلطه نامحدود دولت بر نظام تربیت رسمی و عمومی"، "پاسخگو نمودن نظام تربیت رسمی و عمومی نسبت به عملکرد خود"، "تقویت حس مالکیت در خانواده ها "، "مضاعف شدن توانمندی خانواده" نام برده اند.
صمدی, معصومه, & رضایی, منیره. (1390). بررسی نقش تربیتی خانواده در نظام تربیت رسمی و عمومی از دیدگاه علم و دین. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 19(12), -.
MLA
معصومه صمدی; منیره رضایی. "بررسی نقش تربیتی خانواده در نظام تربیت رسمی و عمومی از دیدگاه علم و دین", پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 19, 12, 1390, -.
HARVARD
صمدی, معصومه, رضایی, منیره. (1390). 'بررسی نقش تربیتی خانواده در نظام تربیت رسمی و عمومی از دیدگاه علم و دین', پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 19(12), pp. -.
VANCOUVER
صمدی, معصومه, رضایی, منیره. بررسی نقش تربیتی خانواده در نظام تربیت رسمی و عمومی از دیدگاه علم و دین. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 1390; 19(12): -.
)