تربیت عرفانی یکی از ساحتهای تربیتی معنوی است که در آموزه‌های عارفان اهل طریقت و سیر و سلوک ریشه دارد. هدف از نگارش این مقاله، استنتاج اهداف تربیت عرفانی مولانا شاعر و عارف بزرگ قرن هفتم هجری از آرای انسانشناسانة اوست که در آثارش نمودار است. این پژوهش با روش توصیفی استنتاجی نگارش یافته است. بر اساس یافته‌های این پژوهش، هدف نهایی مولانا در تربیت آدمی، فنا و بقای بالله دانسته شده و سایر اهداف که در حکم اهداف واسطه‌ای در تربیت عرفانی است، در راستای تحقق آن وضع گشته است که اهدافی مانند رسیدن به تغییر خویشتن، دریافت بارقه‌های حق، رسیدن به معرفت شهودی، عشق، موت اختیاری و... در زمرة این اهداف قرار می‌گیرد که هر یک از آنها در رسیدن انسان به هدف اصلی او در تربیت عرفانی از نگاه مولانا یعنی همان فنا و بقای بالله نقش مهمی بر عهده دارد.
نوروزی, رضاعلی, نصراصفهانی, محمدرضا, & داوری دولت آبادی, فاطمه. (1393). اهداف تربیت عرفانی در نگاه مولانا با تأکید بر انسانشناسی. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 22(23), -.
MLA
رضاعلی نوروزی; محمدرضا نصراصفهانی; فاطمه داوری دولت آبادی. "اهداف تربیت عرفانی در نگاه مولانا با تأکید بر انسانشناسی", پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 22, 23, 1393, -.
HARVARD
نوروزی, رضاعلی, نصراصفهانی, محمدرضا, داوری دولت آبادی, فاطمه. (1393). 'اهداف تربیت عرفانی در نگاه مولانا با تأکید بر انسانشناسی', پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 22(23), pp. -.
VANCOUVER
نوروزی, رضاعلی, نصراصفهانی, محمدرضا, داوری دولت آبادی, فاطمه. اهداف تربیت عرفانی در نگاه مولانا با تأکید بر انسانشناسی. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 1393; 22(23): -.
)