تعیین اثربخشی تلفیقی آموزه‌های دینی و آرامش سازی عضلانی بر تنش ادراک‌شده و تحمل پریشانی والدین کودکان استثنایی

نویسندگان

1 آزاد اسلامی واحد تنکابن

2 امام حسین علیه السلام

چکیده

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی تلفیقی آموزه‌های دینی و آرامش‌سازی عضلانی بر تنش ادراک‌شده و تحمل پریشانی والدین کودکان استثنایی در مدارس شهرستانهای سیاهکل و لاهیجان بود. پرسشنامه‌های مورد استفاده در پژوهش (پرسشنامه تنش ادراک شده و تحمل پریشانی) توسط والدین کودکان استثنایی در مرحله غربالگری پاسخ داده شد. از 144 نفر دانش‌آموز مورد مطالعه، 60 نفر واجد شرایط نمره تنش ادراک‌شده زیاد و تحمل پریشانی کم بودند نمره تنش ادراک‌شده (بیش از 39) و نمره مقیاس تحمل پریشانی (کمتر از 28). 30 نفر از این 60 نفر به صورت تصادفی انتخاب، و به دو گروه 15 نفره کنترل و آزمایش تقسیم شدند. روش پژوهشی آزمایش از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل است. ابزار اندازه‌گیری این پژوهش پرسشنامه تنش ادراک‌شده PSS-14 و مقیاس تحمل پریشانی DTS بود که ابتدا پیش‌آزمون برای دو گروه اجرا شد؛ سپس متغیر مستقل ترکیبی در این پژوهش یعنی آموزه‌های دینی و آرامش‌سازی عضلانی برای یک گروه در ده جلسه 60 تا 90 دقیقه‌ای طی دو جلسه در هفته آموزش داده شد؛ پس از اجرای جلسات آموزشی ده جلسه‌ای از گروه پس‌آزمون گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها به روش تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که آموزش تلفیقی آموزه‌های دینی و آرامش-سازی عضلانی بر افزایش تحمل پریشانی و کاهش تنش ادراک شده والدین کودکان استثنایی مؤثر است.

کلیدواژه‌ها