2
عضو هیئت علمی پژوهشکده سیاست پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت، دانشجوی دکتری مدیریت تولید و عملیات، دانشکده علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه مازندران
چکیده
در این پژوهش سعی شده است با نگاه سیستمی و کلنگر، عوامل مؤثر بر تعلیم و تربیت و نقش و ارتباط عوامل محیطی و نهادهای اجتماعی بهعنوان یکی از اثرگذارترین عوامل در تربیت افراد هفت تا چهارده سال بهعنوان سامانه باز و خرده سیستمی از سامانه بزرگتری به نام تعلیم و تربیت مورد بررسی قرار گیرد که خود دارای زیر سامانههایی در پرورش استعدادهای آنان است. عوامل محیطی استخراجشده شامل خانواده، مدرسه، مسجد، دوستان و رسانه است. رویکرد پژوهش کیفی، راهبرد پژوهش توصیفی تحلیلی و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات بر اساس روش-شناسی الگوسازی ساختاری ـ تفسیری است. در یافتههای پژوهش بر اساس الگو، رسانه و دوستان بهعنوان عوامل سطح اول و خانواده، مدرسه و مسجد بهعنوان عوامل سطح دوم تعیین شد که حاکی از اثرگذاری شدید رسانه در عصر حاضر بهعنوان یکی از عوامل محیطی مؤثر بر تعلیم و تربیت است.
صالحی، اکبر؛ تهامی، رحیمه السادات (1388). بررسی و تحلیل عوامل و موانع مؤثر در تربیت دینی بر مبنای سخنان حضرت علی (ع) در نهجالبلاغه. مجله تربیت اسلامی. س4. ش9: 75 تا 94.
خمینی، روح اله. صحیفه نور. تهران: سازمان مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی.
صمدی، معصومه؛ رضایی، منیره (1390). بررسی نقش تربیتی خانواده در نظام تربیت رسمی و عمومی از دیدگاه علم و دین. مجله پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی. س19. ش12: 95 تا 118.
ضرابی، عبدالرضا (1379). نقش و عملکرد مسجد در تربیت. مجله معرفت. س9. ش33: 61 تا 75.
فرهادیان، رضا (1376). پایههای اساسی ساختار شخصیت انسان در تعلیم و تربیت. قم: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
قائمی، علی (1361). زمینه تربیت. تهران: انتشارات امیری.
کاشانیها، زهرا (1377). دو ابزار معجزهآسا در تربیت تشویق و تنبیه. تهران: مؤسسه نشر رامین.
ابنبابویه، محمد بن علی (1380ق). الأمالى. ترجمه محمد باقر کمره ای. تهران: نشر کتابچی.
مصباح یزدی، محمدتقی (1390). فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی. تهران: سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی، انتشارات مدرسه.
مطهری، مرتضی (1351). تعلیم و تربیت در اسلام. تهران: صدرا.
معطی، ساعده (1389). بررسی فرصتها و تهدیدهای کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات و راهبردهای آن در تعلیم و تربیت. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی (ره).
ناصر، ابراهیم (1380). بررسی تطبیقی تربیت دینی. ترجمه علی حسین زاده. قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
نورمحمدی، جواد (1390). بررسی نقش فناوری اطلاعات در تعلیم و تربیت از منظر فیلسوفان پست مدرن. کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت معلم.
همایون، محمدهادی؛ عبدالهی، علی (1386). تجزیه و تحلیل سیستمی فرآیند پرورش منابع انسانی در مسجد. نشریه اندیشه مدیریت. س1. ش2: 99 تا 126.
Ackoff, Russell L, (1971)«Towards a system of systems concepts, management science", Vol.17, No.11.
Amadeo, J; Torney-Purta, J & Lehmann. R Civic knowledge and Engagement: An IEA Study of Upper Secondary Student in Sixteen Countries. U.K: Amesterdam
Billing, M; (1995) Banal Nationalism. London: Sage,
Conti, T. (2011), "No panaceas for organizational diseases, but better knowledge and system thinking", The TQM Journal, vol. 23, Iss 3, pp. 252-267.
http://farsi.khamenei.ir/index.html
Jambekar, A. B. (2001), "A system thinking perspective of maintenance, operations, and process quality", Journal of Quality in Maintenance Engineering. Vol. 6, Iss. 2, pp. 123-132
Kogetsidis, H. (2011), "System approaches for organizational analysis", International Journal of Organizational Analysis, Vol 19, Iss. 4, pp. 267-287.
Skarzauskiene, A. (2010), "Managing complexity: system thinking as a catalyst of the organization performance", Measuring Business Excellence, Vol. 14, Iss. 4, pp. 49-64.
یخچالی, مصطفی, & محمدی, مهدی. (1395). کاربست الگوسازی ساختاری ـ تفسیری در بررسی سیستمی نقش محیط در تعلیم و تربیت. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 24(30), 89-112.
MLA
مصطفی یخچالی; مهدی محمدی. "کاربست الگوسازی ساختاری ـ تفسیری در بررسی سیستمی نقش محیط در تعلیم و تربیت", پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 24, 30, 1395, 89-112.
HARVARD
یخچالی, مصطفی, محمدی, مهدی. (1395). 'کاربست الگوسازی ساختاری ـ تفسیری در بررسی سیستمی نقش محیط در تعلیم و تربیت', پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 24(30), pp. 89-112.
VANCOUVER
یخچالی, مصطفی, محمدی, مهدی. کاربست الگوسازی ساختاری ـ تفسیری در بررسی سیستمی نقش محیط در تعلیم و تربیت. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 1395; 24(30): 89-112.