آسیب‌شناسی فعالیت‌های پرورشی سازمان آموزش‌وپرورش شهر قم در دوره متوسطه اول بر اساس عناصر نه‌گانه کلاین و ارائه راهکاری برای بهبود آن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 نویسنده مسئول: استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.

2 استادیار، گروه علوم اجتماعی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.

چکیده

پژوهش حاضر با هدف آسیب­شناسی فعالیت­های پرورشی سازمان آموزش‌وپرورش شهر قم در دوره متوسطه اول بر اساس عناصر نه‌گانه کلاین و ارائه راهکاری برای بهبود آن در سال تحصیلی 1400-1399 انجام شد. روش پژوهش، توصیفی-پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی می­باشد. جامعه پژوهش شامل مدیران، مربیان پرورشی و دانش‌آموزان دوره اول متوسطه شهر قم که با استفاده از روش نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی ساده و برحسب جدول مورگان به ترتیب 140، 130 و 413 نفر به‌عنوان نمونه موردمطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسش­نامه محقق­ساخته بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به‌وسیله نظرات صاحب­نظران حوزه مربوطه و پایایی نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 97/0 محاسبه شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده­ها از روش­های آمار توصیفی و استنباطی از قبیل آزمون t تک نمونه‌ای، تحلیل واریانس کروسکال- والیس و آزمون U مان ویتنی استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد: 1) از دیدگاه مدیران عمده­ترین آسیب­های موجود در فعالیت­های پرورشی با توجه به عناصر نه‌گانه برنامه درسی معطوف به مؤلفه­های «اهداف، مواد آموزشی، محتوا، فعالیت­های یادگیری، زمان اختصاص‌یافته» می­باشد. 2) از دیدگاه مربیان عمده­ترین آسیب‌ها، معطوف به مؤلفه­های «زمان یادگیری، گروه­بندی دانش‌آموزان» می­باشد، و 3) از دیدگاه دانش­آموزان عمده­ترین آسیب‌ها، معطوف به مؤلفه­های اهداف، مواد آموزشی، محتوا، فعالیت‌های یادگیری، راهبردهای اجرا و زمان می­باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Pathology of Aducational Activities of Qom Education Organization in Junior Secondary School based on Klein’s nine Elements and Providing Solutions

نویسندگان [English]

  • Mohsen Dibaei saber 1
  • Davood Rahimi Sajasi 2
1 Corresponding Author, Assistant Professor, Department of Educational Sciences, Faculty of Literature and Humanities, Shahid University, Tehran, Iran.
2 Assistant Professor, Department of Social Sciences, Shahid University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

The present study was conducted with the aim of pathology of the educational activities of Qom
Education Organization in the first secondary school based on the nine elements of Klein and to provide a solution to improve it in the academic year 2020-2021. The research method is descriptive-survey and applied in terms of purpose. The study population included principals, educators and junior high school students in Qom who were studied as a sample using simple random stratified sampling method and according to Morgan table 140, 130 and 413 people, respectively. The data collection tool was a researcher-made questionnaire. The face and content validity of the questionnaire was calculated by the opinions of experts in the relevant field and the reliability was calculated using Cronbach's alpha coefficient of /97. to analyze the data used Descriptive and inferential statistical methods such as one-sample t-test, Kruskal-Wallis analysis of variance and Mann-Whitney U .Research findings indicated that 1- according to the nine elements of the curriculum from the managers' point of view, the main harms in parenting activities, are focused on the components of "goals, teaching materials, content, learning activities, time allotted".2- From the educators' point of view, the main harms are focused on the components of "learning time, grouping of students".3. From the students' point of view, the main harms are focused on the components of goals, educational materials, content, learning activities, implementation and time strategies.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Pathology
  • Educational Activities
  • Nine Elements Of Klein
  • High School
  • Solution
مردانی بلداجی، محمود؛ مرادی، عیسی و حسینی، سیده زهرا. (1399). آسیب‌شناسی فعالیت‌های پرورشی از دیدگاه مربیان پرورشی استان چهارمحال و بختیاری و رابطه آن با بهره‌وری شغلی. پنجمین کنفرانس بین‌المللی علوم انسانی و آموزش‌وپرورش با محوریت توسعه پایدار، تهران.
ملکی، حسن. (1395). برنامه‌ریزی درسی (راهنمای عمل). تهران: منادی تربیت.
سیدی، سید مسعود. (1394). بررسی تأثیر فعالیتهای فوق‌برنامه بر پیشرفت تحصیلی و نگرش به مدرسه دانشآموزان پسر دوره متوسطه دوم پایهی دوم تجربی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، گروه آموزشی، دانشکده، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی.
شمس، نام. (1391). بررسی تأثیر فعالیتهای فوق‌برنامه بر مهارتهای شهروندی دانشآموزان دختر پایه اول دوره راهنمایی شهر شیراز. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، گروه برنامه‌ریزی درسی، دانشکده، دانشگاه آزاد مرودشت.
صادقی، علیرضا و بهمن‌آبادی، سمیه. (1397). شناسایی اصول و تدوین سیاست‌های کلی فعالیت‌های مکمل و فوق‌برنامه در مدارس و مراکز آموزش عالی ایران. اندیشه‌های نوین تربیتی، 14(2)، .
مزیدی، محمد؛ ایران‌پور، ماه منیر و خوشبخت، فریبا. (1392). آسیب‌شناسی فعالیت‌های پرورشی و امور تربیتی از دیدگاه مربیان پرورشی مقاطع مختلف تحصیلی شهر شیراز؛ ساخت و بررسی پرسش‌نامه آسیب‌شناسی. اسلام و پژوهش‌های تربیتی، 5(1)، 148-127.
Abruzzo, Kristen J., Lenis, Cristina., Romero, Yansi V., Maser, Kevin J., Morote, Elsa-Sofia. (2016). Does Participation in Extracurricular Activities Impact Student Achievement?. Journal for Leadership and Instruction, vol. 15, no. 1, 21-26.
Acar, Zeycan; Gündüz, Nevin. (2017). Participation Motivation for Extracurricular Activities: Study on Primary School Students. Universal Journal of Educational Research, vol. 5, no. 5, 901-910.
Altan, Bilge Aslan., Altintas, Havva Ozge. (2017). Professional Identities of Vocational High School Students and Extracurricular Activities. Journal of Education and Training Studies, vol. 5, no. 7, 46-52.
Asmoro, Seto Prio,. Suciati,. Prayitno, Baskoro Adi. (2021). Empowering Scientific Thinking Skills of Students with Different Scientific Activity Types through Guided Inquiry. International Journal of Instruction, vol. 14, no. 1, 947-962.
Hsu, Hsien-Yuan., Lee, KoFan., Bentley, John., Acosta, Sandra. (2019). Investigating the Role of School-Based Extracurricular Activity Participation in Adolescents' Learning Outcomes: A Propensity Score Method. Journal of Education and Learning, vol. 8, no. 4, 8-17.
Kara, Ömer Tugrul. (2016). Views of Turkish Teachers on Extracurricular Activities at Secondary Schools. Acta Didactica Napocensia, vol. 9, no. 4, 1-14.
Nghia, Tran Le Huu. (2017). Developing Generic Skills for Students via Extra-Curricular Activities in Vietnamese Universities: Practices and Influential Factors. Journal of Teaching and Learning for Graduate Employability, vol. 8, no. 1, 22-39.
Sahin, Mehmet. (2018). Examination of the Level of Participation of Secondary School Students in Extracurricular Sports Activities [Burdur Example]. Asian Journal of Education and Training, vol. 4, no. 3, 176-181.
Shaffer, Michael L. (2019). Impacting Student Motivation: Reasons for Not Eliminating Extracurricular Activities. Journal of Physical Education, Recreation & Dance, vol. 90, no. 7, 8-14.
Wu, Melissa. (2019). School Culture and Its Effect on Extracurricular Participation in Hong Kong. International Journal of Education Policy and Leadership, vol. 15, no. 8, .
Yildirim Tasti, Ozlem., Akar, Hanife. (2021). Promoting Climate-Friendly Actions of High School Students: A Case from Turkey. Eurasian Journal of Educational Research, no. 92, 335-358.
Buckley, Patrick. (2021). The Impact of Extra-Curricular Activity on the Student Experience. Active Learning in Higher Education, vol. 22, no. 1, 37-48.
Steinmann, Isa., Strietholt, Rolf., Caro, Daniel. (2019). Participation in Extracurricular Activities and Student Achievement: Evidence from German All-Day Schools. School Effectiveness and School Improvement, vol. 30, no. 2, 155-176.