امیری، حجت. (1397). جایگاه آبادانی دنیا در سعادت انسان از دیدگاه آیتالله جوادی آملی. پایاننامه سطح سه مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.
امینی مشهدی، سمانه و آهنچیان، محمدرضا. (1393). تربیت اخلاقی و سعادت در نظام آموزشی ایران؛ مقابله دیدگاه فارابی، لاک، رورتی. دوفصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی، 6 (1)، 80-65.
باقری، مهدی. (1389). مفهوم و جایگاه سعادت در اندیشه سیاسی ـ اجتماعی علامه طباطبائی و آیتالله جوادی آملی. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه امام صادق(ع).
جوادی آملی، عبدالله. (1398). صهبای حج. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1397 الف). جامعه در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1397 ب). سیره پیامبران در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1395). مبادی اخلاق در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1394 الف). ادب فنای مقربان. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1394 ب). حکمت نظری و عملی در نهجالبلاغه. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1392). صورت و سیرت انسان در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1391 الف). انسان آینهدار کمال و جمال خداوند. قابل دریافت از:
https://hawzah.net/fa/News/View/92090/
جوادی آملی، عبدالله. (1391 ب). گسترهی دین. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1390 الف). نسیم اندیشه. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1390 ب). اسلام و محیطزیست. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1388)، حق و تکلیف در اسلام. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1386). تفسیر تسنیم. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1385). هستیشناسی در قـرآن. قم: اسـرا.
جوادی آملی، عبدالله. (1384). فـطرت در قـرآن. قم: اسـرا.
جوادی آملی، عبدالله. (1383). هدایت در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1382). حیات حقیقی انسان در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1381 الف). شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1381 ب). نسبت دین و دنیا. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1379). مراحل اخلاق در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1377). فلسفه حقوق بشر. قم: اسراء.
حسینی، عبدالرحیم. (1389). بازاندیشی نظریه سعادت در فلسفه اسلامی. فصلنامه فلسفه دین، 7(3)، 81-63.
خواص، امیر. (1381). بررسی تطبیقی سعادت از دیدگاه افلاطون، ارسطو و امام محمد غزالی. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشکده الهیات و معارف اسلامی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
رحمانی، مرتضی. (1397). کمال و سعادت حقیقی انسان بر مبنای ویژگیهای فطرت و استعدادهای درونی. پایاننامه سطح سه مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.
زارعان، محمدجواد. (1397). ایمان، بنیاد ارزشها. چکیده مقالات اولین همایش بینالمللی تعلیم و تربیت مبتنی بر ارزشها: گرایشهای معاصر و چشماندازهای اسلامی، قم: جامعه المصطفی(ص).
طباطبایی، محمدحسین. (1384). المیزان فی تفسیر القرآن (ترجمه محمدباقر موسوی همدانی). قم: دفتر انتشارات اسلامی.
عباسی مطلق، محمد. (1399). بررسی هستیشناسی مادی و معنوی از دیدگاه قرآن با تکیه بر تفسیر تسنیم. پایاننامه سطح سه مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.
فیض، علیرضا. (1361). مبادی فقه و اصول. تهران: دانشگاه تهران.
لک زایی، رضا. (1390). سعادت متعالیه از منظر آیتالله جوادی آملی. فصلنامه حکمت اسراء، 3(1)، 93-77.
محسنی، محمدسالم. (1393). سعادت از منظر فلسفههای مشاء، اشراق و حکمت متعالیه. ماهنامه معرفت، 23(6)، 34-25.
مصباح یزدی، محمدتقی. (1382). بهسوی خودسازی. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
نادی نژاد، فاطمه. (1392). بررسی تطبیقی هستیشناسی و پیامدهای تربیتی آن از دیدگاه خواجهنصیرالدین طوسی و آگوستین. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه کرمان.
Annas, J. (1993). The Morality of Happiness. Oxford University Press
Clark, K, J, & Samuel, A. (2011). Morality and Happiness. https://www.researchgate.net/publication/290273346
Effingham, N. (2013). An Introduction to Ontology. Polity.
Fernhout, H. (1989). Moral Education as Grounded in Faith. Journal of Moral Education, 18(3), 186-198.
Poli, R, Seibt, J., Healy, & M,
r Happiness and the Virtues of the Will. Journal of Moral Theology, 3(1), 18-3Kameas, (2011). Theory and Applications of Ontology. Springer Netherlands.
Porter, J. (2014). The Desire fo8.
Scarlato, M, C, & Kohm, L, M. (1999). Integrating Religion, Faith, and Morality in Traditional Law School Courses. Regent University Law Review, 11(1), 49-69.
Shau, K. (2018). Aristotle on Happiness: An Analysis. https://kevinshau.medium.com/aristotle-on-happiness-an-analysis-1d5f57dd192