این پژوهش، که با استفاده از روش پژوهش کیفی از نوع تحلیل محتوای کیفی لورنس باردن انجام شده بر هدف بررسی روش شناخت حقیقت از دیدگاه شیخ اشراق و تبیین دلالتهای آن برای برنامه درسی مبتنی است. طبق نتایج این مطالعه می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که شیخ اشراق، شناخت را شامل شناخت فطری، شناخت حسی و شناخت خیالی، شناخت عقلی و شناخت شهودی می‌داند؛ قلمرو شناخت را عالم مثال می‌داند و روش شناخت را همراهی عقل و کشف، قوانین قطعی و بدیهی عقل معیار کشف و شهود، تقدم و برتری دین بر عقل و کشف می‌داند؛ منابع شناخت را عقل، شهود، تجربه‌های عرفانی می‌داند که از طریق تهذیب نفس و سلوک عرفانی به‌دست آمده است و طراحی برنامه درسی بر اساس دیدگاه سهروردی بر هدف قرب الی‌الله یا فنای فی‌الله، تعامل دانش‌آموز و معلم و محور قرار دادن دانش‌آموز به‌عنوان منبع اطلاعات و تصمیمات برنامه درسی با «هدف تحقق خود» یا همان «تجربه حضوری» فرد مبتنی است که از طریق روشهای مبتنی بر شهود، عقل و خودسنجی به‌دست می‌آید.
ابراهیمی‌دینانی، غلامحسین (1386). شعاع اندیشه و شهود در فلسفه سهروردی. تهران: انتشارات حکمت.
احسن، مجید؛ یزدان‌پناه، یداله (1391). شاخصه‌های کلان مکتب فلسفی با تأکید بر مشاء و اشراق. فلسفه و کلام؛ معرفت فلسفی. ش 38: 24 ـ 11.
باردن، لورنس (1375). تحلیل محتوا. ترجمه ملیحه آشتیانی و محمد یمنی دوزی. تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
بهشتی، سعید (1389). تأملات فلسفی در تعلیم و تربیت. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
بهشتی، محمد (1389). تأثیر اندیشه‌های سهروردی بر آراء فیلسوفان مسلمان. فلسفه و کلام؛ تاریخ فلسفه. ش 3: 30 ـ 11.
بهشتی، محمد (1393). معرفت‌شناسی از منظر شیخ اشراق. روش‌شناسی علوم انسانی. ش 81: 72 ـ 53.
بهشتی، محمد؛ ابوجعفری، مهدی؛ فقیهی، علی‌نقی (1379). آرای دانشمندان مسلمان در تعلیم و تربیت و مبانی آن. ج 2. تهران: انتشارات سمت. دفتر همکاری حوزه و دانشگاه.
حسینی، منصوره‌السادات (1391). روش اشراقی؛ شاخصه اساسی حکمت اشراق. مجله معرفت. س 21. ش 175: 56 ـ 41.
سبحانی، جعفر (1373). فلسفه اسلامی، میان رشته‌ای. دانشگاه انقلاب. ش 98 و 99.
سهروردی، شهاب‌الدین (1380الف). مجموعه مصنفات شیخ الاشراق. ج 2. تصحیح و مقدمه هانری کربن. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
سهروردی، شهاب‌الدین (1380ب). مجموعه مصنفات شیخ الاشراق. ج 3. با تصحیح سید حسین نصر. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
سهروردی، شهاب‌الدین (1380ج). حکمۀ الاشراق. ترجمه سید جعفر سجادى. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
سهروردی، شهاب‌الدین (1372). مجموعه مصنفات شیخ اشراق. ج 1 و 2. تصحیح و مقدمه هنری کربن. ج 3، تصحیح و مقدمه سیدحسین نصر. ج 4، تصحیح و مقدمه نجفقلی حبیبی. تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
عباس‌زاده، مهدی (1391). اشراق و کارکرد معرفتی آن در تفکر سهروردی. فلسفه و کلام ؛ ذهن. س 13: 53 ـ 90.
عباس‌زاده، مهدی (1391). تصویری نظام‌مند از معرفت‌شناسی سهروردی. فلسفه و کلام: ذهن. س 13. ش 51: 55 تا 90.
نصرتی هشی، کمال؛ نوروزی، رضاعلی؛ متقی، زهره؛ عباسپور، نفیسه؛ امینی، مهرنوش (1394). مبنای ادراک و اقسام آن از منظر ابن‌سینا و پیامدهای تربیتی. مجله پژوهشهای تعلیم و تربیت اسلامی. س هفتم. ش 3: پیاپی 11.
نوروزی، رضاعلی؛ هاشمی اردکانی، سید حسن (1390). تحلیلی بر شناخت و اصول تربیت اشراقی از دیدگاه سهروردی. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی. س 20. ش 14: 93 ـ 75.
هاشمی اردکانی، سید حسن؛ میرشاه جعفری، سید ابراهیم (1392). طرح نظری برنامه درسی بر اساس دیدگاه معرفت‌شناسی اشراق سهروردی. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی. س 21. ش 19: 150 ـ 127.
هاشمی اردکانی، سید حسن؛ نوروزی، رضاعلی؛ بختیار نصرآبادی، حسنعلی (1390). درآمدی بر معرفت‌شناسی سهروردی و دلالتهای تربیتی آن. دو فصلنامه تربیت اسلامی. س 3. ش 6: 180 ـ 161.
یزدان‌پناه، سید یدالله؛ علیپور، مهدی (1389). حکمت اشراق، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و سمت.
قلندری, زهرا, نوروزی, رضاعلی, & گلستانی, سیدهاشم. (1396). واکاوی روش‌شناسی دیدگاه فلسفه شیخ اشراق و تبیین دلالتهای آن برای برنامه درسی. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 25(36), 53-72.
MLA
زهرا قلندری; رضاعلی نوروزی; سیدهاشم گلستانی. "واکاوی روش‌شناسی دیدگاه فلسفه شیخ اشراق و تبیین دلالتهای آن برای برنامه درسی". پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 25, 36, 1396, 53-72.
HARVARD
قلندری, زهرا, نوروزی, رضاعلی, گلستانی, سیدهاشم. (1396). 'واکاوی روش‌شناسی دیدگاه فلسفه شیخ اشراق و تبیین دلالتهای آن برای برنامه درسی', پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 25(36), pp. 53-72.
VANCOUVER
قلندری, زهرا, نوروزی, رضاعلی, گلستانی, سیدهاشم. واکاوی روش‌شناسی دیدگاه فلسفه شیخ اشراق و تبیین دلالتهای آن برای برنامه درسی. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی, 1396; 25(36): 53-72.
)
